Λιτότητα vs Ανάπτυξη

Υπάρχει συνεχής αναφορά στα δελτία ειδήσεων σε αυτές τις δύο λέξεις  όσον αφορά την οικονομική κατάσταση των χωρών της Ευρώπης. Ιδίως μετά την εκλογή Ολλάντ στη Γαλλία φαίνεται να υπάρχουν δύο αντικρουόμενες τάσεις μεταξύ του Ολλάντ (Ανάπτυξη) και της Μέρκελ (Λιτότητα). Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ας προσπαθήσουμε να δούμε τι σημαίνει η κάθε λέξη.

ΛΙΤΟΤΗΤΑ σημαίνει να προσπαθήσει η κάθε χώρα στην Ευρώπη, ιδίως οι υπερχρεωμένες χώρες του Νότου, να περιορίσει τις ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ δαπάνες της στα πλαίσια των εσόδων της (Μη Παραγωγικές είναι οι δαπάνες που δεν βοηθούν στην ουσιαστική αύξηση του ΑΕΠ της χώρας. Για παράδειγμα οι μισθοί και οι λειτουργικές δαπάνες ενός κρατικού τμήματος που δεν έχει ουσιαστικό αντικείμενο).

ΑΝΑΠΤΥΞΗ σημαίνει τις ενέργειες για αύξηση του ΑΕΠ μιας χώρας. Για παράδειγμα:

• Βελτίωση του κλίματος του «Επιχειρείν» ώστε οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους και νέες επιχειρήσεις να μπορούν να δημιουργούνται με ευκολία. Πως μπορεί να γίνει αυτό;
• Με διαθεσιμότητα χαμηλότοκων δανείων
• Με μείωση της κρατικής γραφειοκρατίας και διαφθοράς
• Με ευνοϊκούς φορολογικούς συντελεστές
• Αύξηση των δαπανών του κράτους σε αναπτυξιακά / παραγωγικά έργα υποδομής, για παράδειγμα η κατασκευή ενός δρόμου για διευκόλυνση μεταφοράς εμπορευμάτων, η βελτίωση των τηλεπικοινωνιών, η ηλεκτροδότηση και υδροδότηση τουριστικών περιοχών κλπ

Με την πιο πάνω ανάλυση παρατηρούμε ότι το ζήτημα δε είναι είτε Λιτότητα είτε Ανάπτυξη αλλά και τα δύο ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ. Είναι σαφές ότι οι πόροι είναι πάντοτε περιορισμένοι έτσι το κράτος πρέπει να εξοικονομήσει πόρους από Μη Παραγωγικές Δαπάνες για τους διοχετεύσει σε Αναπτυξιακές Δαπάνες.

Βέβαια με τη Λιτότητα θα υπάρξουν παραπονούμενοι πολίτες, και ως εκ τούτου τα κόμματα θα έχουν κόστος σε ψήφους με αποτέλεσμα να σπρώχνουν τις ενέργειες «πάρα κάτω». Ο κόσμος όμως θα δεχτεί τη Λιτότητα κάτω από προϋποθέσεις:

• Αν γίνει ειλικρινής επικοινωνία για τους λόγους και τους στόχους
• Αν ο καταμερισμός της είναι όσο το δυνατόν πιο δίκαιος
• Ότι το αποτέλεσμα θα είναι για το καλό ολόκληρης της κοινωνίας.
• Ότι οι πόροι που θα εξοικονομηθούν δεν θα σπαταληθούν σε Μη Παραγωγικούς τομείς
• Αν τα αποτελέσματα της Ανάπτυξης θα είναι ορατά σε σύντομο χρονικό διάστημα

Καταλήγουμε λοιπόν ότι η διαχείριση της Οικονομίας είναι μια ΣΥΝΕΧΗΣ προσπάθεια σωστής αξιοποίησης των ΠΟΡΩΝ και προσαρμογής των ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ της με στόχο το καλύτερο  δυνατό ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ για ΟΛΕΣ τις εμπλεκόμενες ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ.

Εκλογές στην Ελλάδα

Παρατηρώντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στην Ελλάδα σημειώνουμε ότι:

• Τα δύο μεγάλα κόμματα μείωσαν ουσιαστικά τα ποσοστά τους και διασπάστηκαν
• Κάποια από τα μικρότερα κόμματα ανέβασαν τα ποσοστά τους

Είναι λογικό τα δύο μεγάλα κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να μειώσουν τα ποσοστά τους γιατί θεωρούνται από τον κόσμο «υπεύθυνα» για την κατάσταση.

Από την άλλη ο πλουραλισμός είναι κάτι υγιές στη δημοκρατία. Το θέμα είναι να συγκεραστούν οι διάφορες απόψεις σε ένα λειτουργικό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια ο κόσμος περίμενε να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας (εθνικής σωτηρίας),  για να οδηγηθεί σιγά - σιγά η χώρα στην ανάκαμψη. Αυτό δεν έγινε και οδηγείται η χωρά ξανά σε εκλογές σε ένα μήνα.

Τίθενται τα ερωτήματα:

• Γιατί δεν συμφώνησαν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας;
• Τι είναι αυτό που θα αλλάξει ουσιαστικά στις εκλογές του Ιουνίου;

Το ανησυχητικό είναι ότι τα μικρά κόμματα που ανέβασαν τα ποσοστά τους πιστεύουν τώρα ότι έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν τους όρους του μνημονίου από μηδενική βάση. Δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται σε ΠΟΙΑ κατάσταση βρίσκεται η χώρα, ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ βρέθηκε εδώ και με ΠΙΟ ΤΡΟΠΟ θα ανακάμψει.

Ακούγοντας τους εκπροσώπους τους να μιλούν στην τηλεόραση δυσκολεύεται ο θεατής να διακρίνει ένα αξιόπιστο «οδικό χάρτη» για την έξοδο από την κρίση. Συνήθως χρησιμοποιούν ατάκες του παρελθόντος χωρίς να διευκρινίζουν αν θέλουν να αλλάξουν το οικονομικό μοντέλο της χώρας και αν ναι τότε ποιο είναι αυτό το νέο μοντέλο.

Ευχή και ελπίδα να λειτουργήσει το διάστημα μέχρι τις εκλογές σαν ευκαιρία για διαβουλεύσεις μεταξύ των κομμάτων έτσι ώστε έστω και την υστάτη να συγκροτηθεί κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Οι μικρές διαφοροποιήσεις στα ποσοστά των κομμάτων  που μπορεί να φέρουν οι εκλογές του Ιουνίου δεν μπορούν από μόνες τους  να δώσουν λύση ως δια μαγείας.