Μόλις πριν δύο μέρες ο Πρόεδρος διόρισε νέα κυβέρνηση. Κάποιοι υπουργοί μένουν στα πόστα τους, άλλοι μετακινούνται και άλλοι είναι νέα πρόσωπα. Η επωδός που ακούγεται από όλους είναι ότι «θα κάνουμε το καλύτερο». Βέβαια αυτός είναι ένας ανασχηματισμός σε μια προσπάθεια του Προέδρου να δώσει νέα πνοή με την ελπίδα να φτάσει το καράβι μέχρι τις επόμενες εκλογές του 2013.
Το σύστημα στη Κύπρο είναι προεδρικό έτσι γίνονται ξεχωριστές εκλογές για τη Βουλή και ξεχωριστές για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Οι υποψήφιοι πρόεδροι , που συνήθως είναι οι αρχηγοί των κομμάτων, κατεβαίνουν με κάποιο προτεινόμενο πρόγραμμα διακυβέρνησης που στην καλύτερη περίπτωση βρίθει με γενικότητες και αοριστολογίες του στυλ «θα θωρακίσουμε την οικονομία», «θα καταπολεμήσουμε το ρουσφέτι», «θα υποστηρίξουμε τη δημόσια υγεία»κλπ.
Τα συνθήματα αυτά ηχούν ευχάριστα στα αυτιά των ψηφοφόρων που συνήθως ψηφίζουν ανάλογα με τη κομματική τους τοποθέτηση.
¨Όμως οι στόχοι είναι τόσο αόριστοι που δεν μπορεί κάποιος εκ των υστέρων να αξιολογήσει με μετρήσιμο τρόπο την επιτυχία ή αποτυχία μιας κυβέρνησης. Οι οπαδοί του Προέδρου θα λένε «καλά τα κατάφερε στις δεδομένες περιστάσεις» και οι αντίπαλοι θα λένε «τα έκανε μαντάρα, διέλυσε τα πάντα».
Η μόνη περίπτωση για να μπορούμε σαν πολίτες να ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ την πρόοδο μιας διακυβέρνησης είναι να υπάρχουν ΜΕΤΡΗΣΙΜΟΙ ΣΤΟΧΟΙ στο πρόγραμμα του κάθε υποψηφίου. Στο συμβόλαιο για να κτίσουμε ένα σπίτι καθορίζουμε τα πάντα με λεπτομέρεια (πόσο θα κοστίσουν τα πλακάκια του μπάνιου, τι είδος σανίδι θα τοποθετηθεί στη σκάλα κλπ), όμως το πολύ σημαντικό συμβόλαιο για τη διακυβέρνηση της χώρας το αφήνουμε «φλου».
Οι υποψήφιοι πρόεδροι θα πρέπει να καλούνται να τοποθετηθούν πάνω σε ένα σύνολο από παραμέτρους που θα καθορίζουν την διακυβέρνηση σε όλη της την διάρκεια.
Για παράδειγμα «Στόχος για την Ανεργία» για το κάθε χρόνο της διακυβέρνησης. Ο στόχος του Α υποψηφίου θα μπορεί να είναι 7% το 1ο χρόνο 6,5% το 2ο χρόνο κοκ.
Ο «Στόχος για το Δημόσιο Χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ» για το Β Υποψήφιο θα είναι 67% το 1ο χρόνο, 65% το 2ο χρόνο κοκ.
Η αξιολόγηση θα γίνεται χρόνο με το χρόνο.
Οι παράμετροι θα καθοριστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτουν όλο το φάσμα της διακυβέρνησης και να εξισορροπούν η μια την άλλη. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να μειώσει κατά πολύ την ανεργία αυξάνοντας όμως εκτός ορίων το χρέος.
Τον κατάλογο με τις παραμέτρους μπορούν να ετοιμάσουν ακαδημαϊκοί και τεχνοκράτες και θα πρέπει αυτός να δημοσιοποιηθεί ευρέως ώστε όλοι οι Πολίτες να γνωρίζουν για αυτόν ώστε να πιέζουν τους υποψήφιους προέδρους να πάρουν θέση.
Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο τότε θα συνεχίσουμε να βγάζουμε Προέδρους και Κυβερνήσεις και να τους δίνουμε «λευκή επιταγή» για 5 χρόνια.
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα. Κρατήστε το blogging!
Δημοσίευση σχολίου