Κατανομή Εσόδων – Εξόδων στο Κράτος της Κύπρου

Τώρα τελευταία γίνεται μεγάλη συζήτηση για το αν και πόσο θα επιβαρυνθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Όμως η συζήτηση για τη κατανομή των Εσόδων και Εξόδων μιας κοινωνίας πρέπει να  γίνεται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, σίγουρα κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, άσχετα αν υπάρχει κρίση ή όχι. 

Η κοινωνία μας πρέπει να αξιολογεί την εσωτερική κατάσταση, την εξωτερική κατάσταση, να συζητεί και να αποφασίζει με πλειοψηφία σε ποιους τομείς και πόσο σε κάθε τομέα θα ήθελε να δαπανήσει τον επόμενο χρόνο. 

Η ίδια διαδικασία πρέπει να ακολουθείται για να αποφασιστεί από ποιους τομείς και πόσο από κάθε τομέα θα πρέπει να προέλθουν τα έσοδα.

Προκύπτουν βέβαια διάφορα σημαντικά ζητήματα:

• Μπορεί το κύριο μέρος της συζήτησης να αφορά τον επόμενο χρόνο όμως ο χρονικός ορίζοντας πρέπει να καλύπτει 10 και 20 χρόνια τουλάχιστον. Υπάρχουν επιλογές στην οικονομία που είναι μακροπρόθεσμες, όπως το φυσικό αέριο.
• Για να μπορούν τα μέλη της κοινωνίας να αποφασίζουν όσον γίνεται ορθότερα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε όλες τις σχετικές πληροφορίες, μέσω του Internet
• Υπάρχουν δαπάνες «καταναλωτικές» και δαπάνες «αναπτυξιακές» δηλαδή δαπάνες που θέτουν τα θεμέλια και τις βάσεις για μεγαλύτερη ανάπτυξη στο μέλλον
•  Τα έσοδα πρέπει να είναι συνδεδεμένα με την οικονομική δραστηριότητα και όχι να επιβάλλονται «τυφλοί φόροι μιας χρήσης» (γνωστή η ιστορία που σκοτώνεται η κότα που γεννά τα χρυσά αυγά).

Καταλήγω με το θέμα που ξεκίνησα. Για τις δαπάνες προς τη δημόσια υπηρεσία πρέπει να αποφασίσουμε πλειοψηφικά σαν κοινωνία. Δεν είναι αποδεκτό η συντεχνία των δημοσίων υπαλλήλων να επιβάλει την άποψη της.