Μήπως η Τρόικα είναι η «σωτηρία» μας;

Τα προβλήματα της οικονομίας μας και γενικά της οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας μας ήταν γνωστά εδώ και χρόνια. Απλά καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν είχε την πολιτική βούληση να λάβει διορθωτικά μέτρα για τον φόβο απώλειας ψήφων και εξυπηρέτησης συμφερόντων. Μάλιστα πλειοδοτούσαν σε διαφόρων ειδών δαπάνες (προσλήψεις, επιδόματα, έργα, κλπ) με σκοπό την ευχαρίστηση και αύξηση της «πελατείας» τους. Φόρτωναν λοιπόν τον γάιδαρο της οικονομίας με βάρη, ολοένα και περισσότερα, ώσπου αυτός δεν άντεξε και ψόφησε.

Αν κάποιος αντιτάξει ότι «φταίνε οι τράπεζες» τότε απαντώ ότι οι πολίτες δεν ψηφίζουν τράπεζες ούτε τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας αλλά ψηφίζουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας και Βουλευτές, για την διακυβέρνηση της χώρας. Η ευθύνη λοιπόν είναι στους εκλεγμένους ηγέτες. Αυτοί όφειλαν να ελέγξουν τους υπόλοιπους.

Καλέσαμε λοιπόν την Τρόικα και ζητήσαμε δάνειο. Η Τρόικα θα μας δώσει δάνειο αλλά ζητά να εφαρμόσουμε και κάποια μέτρα ώστε και τα λεφτά της να πάρει πίσω και να μην χρειαστεί να ζητήσουμε άλλο δάνειο σε λίγο καιρό.

Πως χαρακτηρίζονται τα μέτρα της Τρόικας; Αν ακούσουμε τους πολιτικούς και τους συνδικαλιστές τότε αυτά είναι «σφαγιαστικά», «υποδουλωτικά», «μειώνουν την κυριαρχία μας», «μας παίρνουν πίσω στο μεσαίωνα» και άλλα παρόμοια.

Είναι όμως έτσι; Ας δούμε κάποια από τα μέτρα:

Σμίκρυνση και Αυστηρότερη Εποπτεία των Τραπεζικών Ιδρυμάτων.

Ήταν σοφό οι τράπεζες να έχουν κύκλο εργασιών πολλαπλάσιο του ΑΕΠ; Ήταν ορθό να επενδύσουν στα ελληνικά ομόλογα σε τέτοιο μεγάλο ποσοστό;

Τα Συνεργατικά Πιστωτικά Ιδρύματα να είναι κάτω απόν τον έλεγχο της Κεντρικής Τράπεζας

Τα «Συνεργατικά» σταμάτησαν να είναι μπακάλικα και έγιναν μικρές τράπεζες όμως παρέμειναν κάτω από την εποπτεία του Υπουργείου Εμπορίου. Ποιος τα έλεγχε; Πού έδιναν δάνεια; Ποια δάνεια παρέγραφαν;

Υποχρέωση κατάθεσης Ισοσκελισμένων Κρατικών Προϋπολογισμών

Τόσα χρόνια οι Κυβερνήσεις και τα Κόμματα ψήφιζαν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, στέλλοντας το λογαριασμό στις επόμενες γενεές. Ήταν αυτό νοικοκυρεμένη διαχείριση των οικονομικών του κράτους;

Μεταρρύθμιση του Κυβερνητικού Σχεδίου Συντάξεων

Μεταρρύθμιση του σχεδίου ώστε οι παράμετροι του να είναι οι ίδιοι με αυτούς του Σχεδίου των Κοινωνικών Ασφαλίσεων με βάση το οποίο παίρνουν σύνταξη όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Είναι αυτό κακό;

Προώθηση της Εφαρμογής του Εθνικού Σχεδίου Υγείας

Από το 1980 προσπαθούμε να φτιάξουμε Εθνικό Σχέδιο Υγείας και αυτή τη στιγμή είμαστε ίσως η μόνη χώρα στην ΕΕ που δεν έχει τέτοιο σχέδιο. Είναι για το κακό μας αυτό το μέτρο;

Σίγουρα με την εφαρμογή  των μέτρων κάποιοι θα στριμωχτούν, θα ταλαιπωρηθούν, θα περάσουν δύσκολες μέρες χωρίς να ευθύνονται άμεσα. Σε αυτό που όλοι μας έχουμε ευθύνη είναι στο γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν απαιτούσαμε από τις κυβερνήσεις μας τη σωστή και αποτελεσματική διακυβέρνηση. Η κάθε ομάδα προωθούσε και επέβαλε τα συμφέροντα της που συχνά ήταν σε βάρος του συνόλου. Οι κυβερνήσεις ήταν όπως μια μάζα από πλαστισίνη που υποχωρούσε στις όποιες πιέσεις.

Η Τρόικα από την άλλη δεν είναι υποχείριο της κάθε ομάδας συμφερόντων έτσι μπορεί να ζητήσει και ουσιαστικά να επιβάλει μέτρα που τελικά θα είναι προς το συμφέρον ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ μας σαν ΣΥΝΟΛΟ.